สำนึกผิด

อยากขอโทษสิ่งใดที่เราสำนึกผิดและรู้ว่าถึงแม้เราจะเคยทำผิดมาแล้ว แต่เราจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว

หากเราเคยทำให้คนรักของเราบางคนเคยต้องระแวงในความรักและความเจ้าชู้ของเรา เพราะเราอาจไม่ให้ความมั่นใจในความรักกับเค้า หรืออาจยังไม่ได้รักเค้าอย่างจริงจังในตอนนั้น ถึงทำให้เป็นบาดแผลในใจเค้าที่ทำให้เค้าต้องอยู่อย่างทรมานด้วยความไม่ไว้ใจ จนอาจกลายเป็นประสาท หรือแม้เราอาจทำลับหลังเค้าในความชั่วนั้นจริงๆ เราก็ขอสำนึกผิดและเรารู้แล้วว่าเราจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว เพราะได้รู้ซึ้งถึงความรู้สึกหมดสิ้นความสุขในความรักที่บั่นทอนด้วยความหวาดระแวงสงสัยจนทำให้เราเคยทำใครบางคนประสาทเสีย และเราเองก็กำลังเผชิญอยู่ มีคำสอนในกุรอานอยู่บทหนึ่ง สอนว่า “หากเราทำร้ายผู้ใดไว้ เราจะไม่ได้ตายก่อนที่เราจะได้รับสิ่งเดียวกันที่เราเคยทำร้ายเค้าไว้” เพราะการถูกลงโทษในดุนยานั้น คือการชำระบาปก่อนที่จะถึงวันตัดสิน เพราะเมื่อถึงวันตัดสินแล้ว จะไม่มีเวลาใดที่จะได้ชำระบาป ถึงแม้เขาจะต้องการมันมากสักเพียงใดก็ตาม

ตัวเราเองรู้สึกสำนึกในการการะทำผิดที่ตัวเองเคยทำ และเราเองก็ไม่คิดที่จะกลับไปทำแบบนั้นอีกเพราะชีวิตเราได้รับทางนำแล้ว อัลฮัมดุลิลลา และเราก็ขออภัยต่ออัลลอฮ์แล้วเราหวังว่า ความผิดของเราจะได้รับการให้อภัยและมันจะจบสิ้นซะทีกับความทรมานในหัวใจ ทั้งเราเองและคนรักที่เราเคยทำร้ายเค้ามาในอดีต คนเรามีความผิดพลาดมากมาย ไม่สำคัญว่าเราจะผิดมามากเท่าใด แต่สำคัญที่สุดคือ เราสำนึกในความผิดนั้นและกลับตัวกลับใจที่จะไม่หวนกลับไปทำผิดนั้นซ้ำอีกหรือไม่ต่างหาก ชีวิตคือการเรียนรู้ และการเรียนรู้ที่ดีที่สุด คือการที่รู้ว่าสิ่งไหนถูกและผิด เลือกเดินหนทางที่ถูก และหลีกเลี่ยงหนทางที่ผิดบาป นั่นคือจุดมุ่งหมายที่แท้จริงของการมาใช้ชีวิตของวิญญาณในพระเมตตาของอัลลอฮ์ 

อินชาอัลลอฮ์